Yine de Rum dostlarımıza kapımız açıktır, ancak; Yırtsınlar eski defterleri… Bir demet barış çiçeğini, onlardan beklerim… Demete ilişik hamili kart var ya… “Türklerden özür dilerim,” yazılı olmalı… Yazının altındaki imza ise; Türk-Yunan Dostluğu Özrün kabahatinden; Epsilon kadar büyük olması yeter… *** Epsilon senin alfabede var, bilirsin… Sıfır ama sıfırdan büyücek bir değer… Hakkını yemek istemem… Kabahatlerin kadar özür dile, yeter… Epsilon kadar fazlası, samimiyetin olsun… *** Yeşil Hat duradursun yerinde, bir devrin hatırasına… O zaman Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ne gel ki; Kapımızı çal ki… Seni Lokmacı barikatında karşılayayım… Sana Lefkoşa’nın bu kıyısında, Asmaaltı’nda, Bir kahve ısmarlayayım... Yanına bir de kağıtlı lokum, Bir de soğuk su çağırayım. Bu da benim sevincimin işareti olsun… *** Sen “Şerefe” dediğinde, “Şerefte daim ol,” diyeyim… “Efharisto poli” dediğinde, “Afiyet şeker olsun.” *** Merak etme; Kulak arkası etmem, gecikmem. Bir gün sonra; MEDAKSAS meydanına gelirim, Bir acı kahveni içmek için… Bir kahvenin kırk yıl hatırı olmalı… Sen Güney’de, Ben Kuzey’de, Paşa paşa yaşarız… Benden söylemesi… Düşün taşın… Sonra kaşın… Hoşça kalınız. 8 Ağustos 2012 Hüseyin LAPTALI erenkoysurungeni@hotmail.com